Ciąża
Ciąża i HAE
Ciąża to jeden z najwspanialszych okresów w życiu kobiety, i pomimo że związany z ciągle zmieniającym się stanem emocjonalnym i licznymi wyzwaniami, to wówczas właśnie powstaje szczególna więź pomiędzy matką, a dzieckiem. Podobnie jak objawy dziedzicznego obrzęku naczynioruchowego, tak i każde doświadczenie ciąży jest inne. Spośród pacjentek ze zdiagnozowanym HAE, biorących udział w badaniu jakości życia Pięknie Puchnę, z co najmniej jedną przebytą ciążą, 38% z nich wskazało, że podczas ciąży wzrosła liczba ataków HAE. Jeszcze dekadę temu wiele z pacjentek obawiało się zajścia w ciążę lub w skrajnych przypadkach rezygnowało z posiadania potomstwa, wskutek możliwości wystąpienia znacznego nasilenia objawów i pogorszenia stanu zdrowia, lub psychicznej bariery związanej z możliwością przekazania choroby potomstwu. Dobra wiadomość jest taka, że aktualnie dostępne i refundowane terapie skutecznie pomagają ciężarnym z HAE na relatywnie łagodne przebycie okresu ciąży. Stosowanie leków pochodzenia estrogenowego, takich jak doustne środki antykoncepcyjne i hormonalna terapia zastępcza, są również związane ze wzrostem częstości i nasileniem ataków HAE.
Pacjentki powinny skonsultować się ze swoim lekarzem prowadzącym (z zakresu dziedzicznego obrzęku naczynioruchowego) w kwestii alternatywnych, nieestrogenowych opcji antykoncepcyjnych.
Poniżej kilka wskazówek, które warto wziąć pod uwagę, planując ciążę i poród:
- Porozmawiaj z lekarzem specjalistą, pod opieką którego jesteś, a także z lekarzem ginekologiem o swoich planach zajścia w ciążę i możliwości leczenia HAE w tym okresie.
- Aktualnie dostępna literatura medyczna sugeruje, że HAE nie upośledza płodności. Planując ciążę należy zaprzestać leczenia sterydami anabolicznymi (androgeny) co najmniej na dwa miesiące przed próbą poczęcia, ponieważ takie leczenie może zaburzyć płodność.
- Dane dotyczące poronienia u ciężarnych pacjentek wskutek ostrych ataków HAE są ograniczone i sprzeczne. Nie jest jasne, czy HAE prowadzi do wzrostu częstości poronień lub przedwczesnych porodów.
- Podczas ciąży leczenie sterydami anabolicznymi takimi jak danazol, oxandrolon i stanozolol jest przeciwwskazane. Porozmawiaj z lekarzem specjalistą na temat możliwości opracowania indywidualnego planu leczenia, biorąc pod uwagę refundowane leki, jak i częstość pojawiających się w trakcie ciąży objawów HAE.
- Pamiętaj, że podczas ciąży i laktacji występujące objawy mogą być zróżnicowane. W niektórych przypadkach kobiety mogą doświadczać bardziej nasilonych i częstszych ataków, podczas gdy w innych przypadkach kobiety mogą w ogóle nie doświadczać ataków podczas ciąży. Dlatego tak ważne jest opracowanie indywidualnego planu leczenia, o którym mowa powyżej.
- Dostępna literatura naukowa potwierdza, że kobiety ze zdiagnozowanym dziedzicznym obrzękiem naczynioruchowym doświadczają normalnych zdrowych porodów, podobnie jak kobiety w populacji ogólnej. Napady HAE występują relatywnie rzadko w momencie samego porodu, ale istnieją przesłanki wskazujące, że po porodzie częstość i nasilenie ataków może ulec zwiększeniu.
- Upewnij się, że masz w domu odpowiednią ilość leków, która może być przydatna po porodzie i wypisaniu ze szpitala. Pamiętaj również, aby porozmawiać z lekarzem specjalistą na temat refundowanych leków do stosowania w HAE, które mogą być używane przez Ciebie podczas okresu laktacji.
Nie obawiaj się zajść w ciążę
Czasy, kiedy polskie pacjentki chore na HAE obawiały się zajść w ciążę lub rezygnowały z posiadania potomstwa minęły bezpowrotnie. Aktualnie refundowane na terenie RP terapie do stosowania w dziedzicznym obrzęku naczynioruchowym pozwalają na podejście do ciąży, porodu i laktacji z większym spokojem niż jeszcze 10 lat temu.
Niemniej jednak w dalszym ciągu nie jest to sytuacja idealna, z uwagi na fakt, że kobiety ciężarne mogą zastosować refundowane leczenie wyłącznie w sytuacji wystąpienia ostrych, zagrażających życiu napadów HAE. Ciąża i towarzyszący jej stres, jak również całkowita nieprzewidywalność objawów HAE występujących w tym okresie wymaga, aby kobiety ciężarne miały możliwość stosowania przede wszystkim leczenia zapobiegawczego, którego skuteczność z powodzeniem potwierdzono w krajach Unii Europejskiej jak i w USA